تب خونريزي دهنده كريمه

تب خونريزي دهنده كريمه-كنگو يكي از بيماري­هاي ويروسي مشترك بين انسان و حيوان است  كه در كشور ما نيز ديده مي­شود. آلودگي با اين ويروس در دام­ها بيماري باليني ايجاد نمي­كند با اينهمه ممكن است در انسان باعث مرگ شود. ايجاد خونريزي در بافت­هاي بدن يكي از نشانه­هاي بيماري در انسان است كه در مراحل آخر بيماري اتفاق مي­افتد. بيماري براي اولين بار در سال 1944 در منطقه كريمه در كنار درياي سياه شناخته شد و به همين دليل به نام تب خونريزي دهند كريمه ناميده شد. بيماري متعاقبا در سال 1966 در كنگو شناسائي گرديد و از آن تاريخ نام اين بيماري به تب خونريزي دهنده كريمه كنگو تغيير  يافت.

تب خونريزي دهنده كريمه-كنگو درجنوب و شرق اروپا و مخصوصا شوروي سابق، در سرتاسر منطقه مديترانه، شمال­غرب چين، آفريقا، خاور ميانه و شبه قاره هند گسترش دارد.

اين بيماري به صورت معمول از طريق گزش كنه­هاي آلوده و يا از طريق تماس انسان با بافت­هاي دام­هاي آلوده در زمان كشتار دام به انسان منتقل مي­شود. تعدادي از حيوانات وحشي و اهلي مانند گاو، بز، گوسفند و خرگوش ميزبانان تكثير كننده اين ويروس هستند و كنه­هايي كه از اين دام­ها خونخواري مي­كنند مي­توانند آلوده شده و آلودگي را به نوزادان خود منتقل نمايند.  بافت­هاي مختلف اين دام­ها از جمله خون و گوشت آلوده هستند و مي­توانند ويروس را در محيط منتشر كنند و يا در صورت تماس به انسان منتقل نمايند. بنابراين كشتار دام­ها در كشتارگاه و رعايت اصول بهداشتي در هنگام كشتار نقش بسيار مهمي در پيشگيري از بيماري دارد.

همانگونه كه اشاره گرديد، بيماري در دامها بدون علامت مي باشد ولي دوره كمون بيماري در انسان بستگي به نحوه انتقال ويروس دارد. متعاقب گزش كنه ها معمولا دوره كمون 3-1 روز و حداكثر 9 روز و متعاقب تماس با خون و يا بافت هاي آلوده6-5 روز و حداكثر 13 روز مي باشد. بيماري بطور ناگهاني و با علائمي مانند سردرد، تب بالا، درد ناحيه پشت، درد مفاصل، درد معده، استفراغ، قرمزي چشم ها و صورت و گلو و  نقاط خونريزي در سقف دهان آغاز مي شود. علائم زردي نيز ممكنست بروز كند و در موارد شديد در خلق و خوي، حواس و ادراك نيز تغييراتي ايجاد مي شود. در موارد پيشرفته بيماري لكه هاي بزرگ كبود رنگ روي بدن، خونريزي شديد از بيني و خونريزي هاي غيرقابل كنترل در نقاط تزريق را  مي توان ديد.در صورت عدم اقدام سريع براي درمان ميزان مرگ و مير در اين بيماري مي­تواند بسيار بالا و به حدود 30%  و حتي بالاتر از 50%  برسد.

تشخيص آزمايشگاهي موارد مشكوك به تب خونريزي دهنده كريمه كنگو  بايد در آزمايشگاه كاملا مجهز و با درجه ايمني زيستي بسيار بالا انجام شود.

همانگونه كه گفته شد اين بيماري از طريق كنه­ها و يا بافت­هاي آلوده حيوانات به انسان منتقل مي­شود. بنابراين دامداران، كاركنان كشتارگاه­ها، تكنسين­هاي دامپزشكي و دامپزشكان در معرض بيشترين خطر قرار دارند و بايد احتياط بيشتري بنمايند. با توجه به اينكه بيماري مي­تواند از انسان بيمار به پرستاران آنها نيز منتقل شود لذا پرستاران بايد در هنگام پرستاري از بيماران، موارد بهداشتي را كاملا رعايت نمايند.